Serap

SMİTH AND RAGAN MODELİ

Öğretim tasarımı, öğrenme-öğretme ilkelerinin, öğretim materyal ve etkinliklerine dönüştürülmesini sağlayan sistematik süreçtir.

Eğitsel tasarımla tanışma

Smith and Ragan (1993) Öğrenmenin ilkelerini çevirmenin sistematik süreci olarak tanımlanan eğitsel tasarım ve eğitsel malzemeler faaliyetler için planlanan talimattır. Eğitsel bir tasarımcı, bir mühendis gibidir.

Bunların hepsi

• Plan, ilkelerin üzerinde temel almıştır.

• Sadece pratik tasarlamayı dener.

•Rehber olarak onların tasarımları hakkında kararları vermekte ve problem-çözme prosedürlerini kullanırlar.[1]

Smith ve Ragan Modeline göre öğrenme, öğrenmekte olan kimselerin kesin bir uyarıcıya doğru yanıtı verdikleri zaman ortaya çıkar.

Bir öğrencinin kendisine verilen kesin çevresel uyarı sonucu buna verdiği uygun yanıtla birlikte öğrenme süreci başlamış olur. Yani Smith and Ragan modeli davranışçılığı esas almış eğitim tasarımını ve öğrenmeyi buna göre açıklamışlardır.[2]

Smith ve Ragan (1999) ID işlemlerinin zihinsel temelleriyle özellikle eğitimsel teknoloji alanıyla ilgili olan mesleki ve öğrencilerce popülaritesi artan bir eğitimsel şekillenme (öğretim tasarımı) modeli hazırladılar. Modeldeki işlemlerin hemen hemen yarısı eğitimsel stratejilerin düzenlenmesiyle ifade edilir.

The Smith and Ragan Modeli üç aşamaya sahiptir:

v Analiz

v Strateji

v Değerlendirme

Bu üç aşama onların ID işlemini içine alan sekiz adımlık kavramsal bir çatı sağlamıştır. Onların sekiz adımının içine aldığı yaklaşımlar:

Analizle öğrenme çevresi,

Yeni başlayanların analizi,

Analizle öğrenme görevi,

Test maddeleri yazma,

Eğitim stratejilerini tanımlama,

Üretim eğitimi,

Yönetimsel oluşturmacı değerlendirme

Yeniden gözden geçirme eğitimidir.[3]

Talimat: Tasarlanan, özel öğrenim amaçlarının öğrenmekte olan kimselerin ulaştığı şeyi kolaylaştıran bilgi ve faaliyetlerin teslimidir.

Tasarım: Bir problemi çözmek için bir şeyin gelişmesinden önce sistematik planlanan bir süreç veya bazı planın uygulamasıdır.

Eğitsel tasarım süreci: Eğitsel bir tasarımcı, üç evreyi tamamlar:

• Eğitsel bir analizi yapar.

• "Bizim, nerede gidiyor olduğumuz" (Analiz) kararlaştırmak, eğitsel bir stratejiyi geliştirir.

• "Bizim, orayı nasıl alacak olduğumuz" (Strateji gelişmesi) kararlaştırır, geliştirir ve "Bizim, orada olduğumuz zaman nasıl bilecek olduğumuz" kararlaştırması için değerlendirmeye çalışır. (Değerlendirme)

• Orada, eğitsel tasarımın evrelerinin arasında uygunluk olmalıydı. Objektifler, eğitsel strateji ve değerlendirme bütünüyle, denk olur.

Büyük teori, eğitsel tasarıma katkıda bulunmayı temel alır ve eğitsel tasarımın alanından dolayı bazı teorilerde temel alınır.

Büyük teori eğitsel tasarımın alanına, sistem teorisi, iletişim teorisidir, teori ve eğitsel teoriyi öğrenmektir.[4]

ANALİZ

Ayrıştırmada ilk adım öğrencilerin neyi öğrenmeyi hedefledikleri ve neyi öğrenmeye ihtiyaç duyduklarının ayrıştırılmasıyla başlar.[5]

Öğretim analizi bölümünde konu ile ilgili amaç ve davranışlar belirlenir. Öncelikle öğrencide bulunması gereken giriş davranışları belirlenir daha sonra dersin amaçları ve bu amaçlara bağlı olarak öğrencinin kazanacağı hedef davranışlar belirlenir.[6]

Eğitsel Analiz
Analiz esnasında, tasarımcılar, üç temel bileşeni analiz eder; Eğitsel bağlam, öğrenmekte olan kimseler ve öğrenen vazife.

Öğrenen bağlamı analiz etmek

Eğitsel bağlamın analizi, ihtiyaç değerlendirmesi ve kendisinde talimatın, yer alacak olduğu çevrenin bir tanımlamasını karıştırır.

İhtiyaç değerlendirmesi: İhtiyaç değerlendirmesi, bulmak için talimatın, tasarlanmalı olup olmadığı davranılır.

İhtiyaçlar değerlendirmesi için sebepler:

1) Eğitsel sistem.

2) Amaçlarını listele.

3) Ne kadar iyi başarılıyor olduğunu kararlaştır ve arada "Nedir" ve "Ne olmalıydı" aralıkları kararlaştır.

4) Aralıklara kriterler koyar.

5) Hangi aralıkların, eğitsel ihtiyaçlar olduğunu kararlaştır ve hangisi, tasarım için en uygundur ve talimatın gelişmesini sağlar.

Çevreyi öğrenmenin tanımlaması: Öğrenen bağlamın analizinde ikinci evre, öğrenen sistemin bir tanımlamasıdır. Bu evre, kuşatan ve talimatı destekleyen koşullar var olmayı karıştırır, öğretmenleri kapsamak, müfredatlar, eğitsel medya malzemesi müsait olmak, okul veya eğitim organizasyonu ve daha büyük toplumda faktörler.[7]

Analizle öğrenme çevresi iki parçalı bir yöntem içerir.

1- Belli bir içerik alanı içinde öğretim için gerekli olanı doğrulamak

2- Öğretimsel üretimin kullanılabileceği öğretim çevresinin bir tanımını hazırlamadır.[8]

Öğrenmekte olan kimseleri analiz etmek

Öğrenmekte olan kimse karakteristikleri, eğitsel tasarımın önemli bir görünüşüdür. Öğrenmekte olan kimse karakteristiklerinin dört büyük kategorisi, (Genel ve özel) idrak etmeye ilişkindir, fizyolojik, dokunaklı ve sosyal. İdrak etmeye ilişkin karakteristiklerin, bu boyutları var: Benzerlik farkları ve değiştiren kısım. Bu karakteristiklerin, benzerlikler farkları ve değiştiren kısım gibi boyutları var. Öğrenmekte olan kimse karakteristiklerinin dört boyutu her biri, eğitsel tasarımcılar için farklı kaliteler ve imalara sahip olur.

Kararlı benzerlikler — göreli olarak değiştirmeyen bitmiş zaman
İnsanlar arasında benzerlikler. Kararlı farklar — göreli olarak değiştirmeyen bitmiş zaman
İnsanlar arasında farklar. Benzerlikleri değiştirmek — zaman
Tümden değişen insanların arasında benzerlikler. Farkları değiştirmek — zaman tümden değişen insanların arasında farklar.

Benzerlikler

Farklar

Değişmeyen

Duyumsal kapasiteler
Bilgi işleme tabi tutması
Öğrenmenin tipler ve koşulları

Zekâ bölümü
İdrak etmeye ilişkin tarzlar
Psychosocial özellikleri
Cinsiyet, etniklik ve ırksal grup

Değiştirme

Gelişme süreci
Zihinsel
Lisan
Psychosocial
Ahlak dersi

Gelişme durumu
Öncelikli öğrenim

- Genel

- Özel

Masa, öğrenmekte olan kimselerin dört büyük karakteristiğidir.

•Özel öncelikli bilgi, düşünmesi için genellikle en önemli tek öğrenmekte olan kimse karakteristiğidir.[9]

Öğrenin kimsenin idrak etmeye ilişkin psikolojisi, vazife analizinin sonucu olarak geliştirilen amaçlar ve objektiflerin tiplerini etkilemiştir. Görülebilir performansa ek olarak "Anlayış" bir performansın temelini oluşturmaya nasıl etki eder ona dikkat çekilmiştir. Örneğin; bir objektif, öğrenmekte olan bir kimsenin öğrenmesini onun performansına göre açıklayabilmeli ve belirtebilmelidir.

Gerekli bilgi kararlaştırıldıktan sonra analiz uzmanın perspektifinden ziyade öğrenmekte olan kimsenin perspektifinden yapılmalıdır. Bir uzman öğrenen üzerinde hedeflenen amacı başarmak için bilmeye ihtiyaç duyduğu şeylere yönelir. Gerekli becerileri kararlaştırır yalnız eğitsel stratejileri belirtmez.

Eğitsel tasarım sürecinde vazife analiziyle amaç ifadeler olabilen bir biçime dönüştürülür.

Bir vazife analizinin tamamlanmasının üzerinde tasarımcının öğrenmekte olan kimselerin nelerin öğretilmesinin hedeflendiğinin ve bu doğrultuda oluşturulmuş amaç listesinin etkileri vardır.[10]

Tasarım İçin Öğrenenin Gerekleri:

Sunumun hızı
Pratikte öğrencinin sahip olduğu başarılı deneyin sayısı
Öğrenciye eğitimle alakalı sunulan ifade çeşitleri
Dikkat kazandırma ve uyandırma teknikleri
Örneklerin içeriği ve pratikliği
Yapı ve organizasyon miktarı
Öğretimsel medya
Somut – soyut derecesi
Öğrencilerin gruplandırılması
Cevap testi
Örneklerin kontrol seviyesi
Örneklerden sonra verilen geri bildirim türü
Öğrenci kontrol seviyesi
Okuma seviyesi
Kullanılan kelime haznesi
Motive tarzı
Eğitim için ayrılan zaman miktarı
İpuçları ve sağlanan kolaylıklar

Öğrenme Görevini Analiz Etme(İhtiyaç analizi)

Analiz işleri yarım ifadeleri bir sonraki tasarıma rehber olacak şekilde kullanılabilen bir şekle sokar.

Öğrenme analizini gerçekleştirecek ilk adımlar:

1- Eğitimsel amacı yazmak,

2- Öğrenme türlerinin tipini belirleme,

3- Bu amacın bilgi akışını yönetmek,

4- Ön hazırlık yapma, öğrenim türünü belirlemek.[11]

5- Öğrenmekteki amaç ve bunun için gerekli önkoşulun her biri için objektiflerin yazılması

STRATEJİ

Eğitimsel Strateji:

Öğretim stratejileri bölümünde, hedef davranışların kazandırılması sürecinde konunun içeriği sunulurken uygulanacak stratejiler ile ilgili yaklaşımlar belirlenir.

Bir öğrencinin ne yapabileceğini gösteren kriter ve bunun sonucundaki değerlendirme özel öğrenim objektiflerinde davranışçı ilkeleri temel alır. Bu şekildeki değerlendirme öğrencinin bireysel becerisini talimat olarak tanımlar ve karşılaştırmalar yapmak için kullanır.

Bir tasarımcı Öğrenmekte olan kimselerin karakteristik özelliklerini eğitsel tekniklerini planladığı gerekli stratejileri geliştirmeye başladığı zaman düşünür ve buna göre öğrenme talimatlarını verir.

Planlamak, düzenlemeyi odaklayan stratejiler, bunların sıralanması ve optimal işleme tabi tutulması cognitivismi esas alır. Örneğin; Bir şeyin ana hatlarını çizmek onu özetlemek sentezle birleştirmek ve bunu yaparken de ön düzenleyicileri kullanmak.

Yeni bir şeyi öğrenme sürecinin bir ön koşulu vardır bir kişi yeni bir şeyler öğrenebilmek için onun öncesinde bildiği ve yapabildiği yeni öğreneceği şeyi destekler nitelikteki bilgi ve davranışlara sahip olmalıdır.[12]

Öğretimsel Stratejinin Türleri

Üç farklı bölümden oluşur.

1) Örgütsel Strateji

Bu strateji tasarımın nasıl sonuçlanacağını, içeriğin nasıl sunulacağı anlamına gelir. Bu strateji iki bölümden oluşur.

a) Büyük strateji: Ardışık yapılar.

b) Küçük strateji: Genişletilmiş eğitimsel olaylar.

Ders Seviyesini Belirleme Stratejileri:

1) Giriş

A) Dikkat uyandırma

B) Eğitimsel amaç

C) Motivasyon ve ilgi uyandırma,

D) Dersin ön hazırlığı

2) Gelişme

A) Önceki Bilgiyi Hatırlama

B) Dikkat Verme

C) Öğretime Stratejilerini Uygulama

D) Pratik yapma

E) Geribildirim değerlendirme

3) Sonuç:

A) Özetleme görüş bildirme

B) Bilgi aktarımı

C)Yeniden motive etme ve bitiş

4)Değerlendirme

A) Performansın değerlendirilmesi

B) Geri Bildirim Ve Düzeltme

Büyük Örgütsel Stratejiler

1)Kelimeye Dayalı

a) Yer

b) Zaman

c) Fiziksel şartlar

2)Kullanım

a) İşlev

b) Kullanım sıklığı

3)Bilgi Edinme

4)Öğrenme

a) Önceki bilgiler Ayrıntılı Model

b) Aşinalık

5)Görüşe dayalı

DEĞERLENDİRME

Değerlendirme aktivitelerinin 2 amacı vardır:

1)Öğrenene amaçları başarmada yardımcı olma,

2)Eğitimin etkinliğini değerlendirme.

İlk amaç analiz bölümünde verilmiştir.

Yardımcı Öğeler: İki çeşit yardımcı öğe vardır. Bunlar;

1)Verilmiş Örnek: Öğrencilerin seviyesini yükseltmek için

2)Belirlenmiş Kriterler: Öğrencinin belli konularda öğrenme arzusunu tespit etme.

Bu kriterlere dayalı yaklaşım genellikle sistematik eğitimsel tasarımın gereklerini yerine getirme işidir.

Değerlendirme Tipleri:

1) Yetenek değerlendirilmesi: öğrencinin tasarıma hazır olup olmadığını belirler.

2) Ön değerlendirme: Öğrencileri öğretilecek materyal hakkında ön bilgisi ölçülür.

3) Değerlendirme sonrası: Öğrencilerin tasarımdan ne öğrendiği belirlenir

Değerlendirme Araçları:

1)Geçerlilik

2)Güvenilirlik

3) Pratiklilik

Değerlendirme formatları

1) Gözlem

2) Simülasyonlar

3) Kalem kâğıt testi

Değerlendirme Belirtileri:

Belirtileri yapmada tasarımcı parçaların özelliklerini ve cevapların alacağı şekilleri tanımlar. Tasarımcılar her bir amaç için değerlendirme öğretilerini geliştirirler.

Belirtiler Şunlardır:

1) Amaç

2) İçerik

3) Soru şekli

4) Soru özellikleri

5) Cevap özellikleri

6) İçerik ve üst kriter sayısı

Öğrenci Performansı Değerlendirilmesi

Öğrenci performansının değerlendirilmesi bize o kişinin öğrenimi hakkında bilgi verir.

1-Bilgiye Dayalı Değerlendirme:

Eğitimsel materyalin değerlendirilmesi eğitimsel başarı sürecinde iki ayrı noktada gerçekleşir. Biz materyalleri tasarımdaki eksikliği belirlemede kullanırız. Böylece düzeltmeler materyalleri etkili ve gerçekçi kılar. Bu tip değerlendirme bilgiye dayalıdır.

2)Özetleyici Değerlendirme:

Materyaller dizayn edildikleri eğitimsel içeriğe uygulandıktan sonra tasarımcılar materyali kullanan ya da onu benimseyen karar verme mekanizmalarına materyal sağlama açısından bir bilgi sağlama işleminde yer alabilirler. Bu tip değerlendirme özetleyici değerlendirmedir.[13]

[1]Smith, P.L., & Ragan, T.J. (1993). Instructional Design. New York: Merill.

[2] http://classweb.gmu.edu/ndabbagh/Resources/IDKB/implications.htm

[3] http://www.southwest.msus.edu/mninstruct/docs/InstrDesign.html

[4] Smith, P.L., & Ragan, T.J. (1993). Instructional Design. New York: Merill.

[5] http://classweb.gmu.edu/ndabbagh/Resources/Resources2/info_processing.htm

[6] http://classweb.gmu.edu/ndabbagh/Resources/IDKB/implications.htm

[7] Smith, P.L., & Ragan, T.J. (1993). Instructional Design. New York: Merill.

[8] http://www.southwest.msus.edu/mninstruct/docs/InstrDesign.html

[9] Smith, P.L., & Ragan, T.J. (1993). Instructional Design. New York: Merill.

[10] http://classweb.gmu.edu/ndabbagh/Resources/IDKB/implications.htm

[11] hoca

[12] http://classweb.gmu.edu/ndabbagh/Resources/IDKB/implications.htm

[13] Smith, P.L., & Ragan, T.J. (1993). Instructional Design. New York: Merill.